Bewondering. Een oprechte, maar zeldzame emotie. Vooral op het gebied van de liefde. Want in een breed netwerk, hoort ook een scala aan histoires d'amour. Soms indrukwekkend, soms interessant, soms tenenkrommend, maar gelukkig, soms ook bewonderenswaardig. Er mogen zich op het gebied van relaties maar een paar gelukkig prijzen en het label 'voorbeeld' toe-eigenen. En als ik om me heen kijk, ken ik er drie. Drie stellen die ik bewonder, waar ik oprecht blijdschap voor voel als ze samen een huis hebben gekocht, of elkaar het ja-woord gaan geven. Waar ik geen jaloezie bespeur - oké, een klein beetje - , maar dat uit zich in deze gevallen in admiratie in plaats van afgunst. Van die koppels waarvan je denkt; ja, die horen bij elkaar. Zij vullen elkaar aan. De stelletjes die na al die jaren nog steeds blozend de telefoon opnemen, of kriebels krijgen bij een wederzien. Het is dan ook door die koppels, dat ik nog steeds in echte liefde geloof. Waarvoor dank. Want hoop doet elkaar lief hebben.
Jasmijn & Erik, Tessa & Rick, Najoni & Rodin, dit draag ik op aan jullie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten